Nepal nov 2017

Vandaag met de jeep van Langwa naar Pokhara en afscheid genomen van Pasang, onze gids, en Buli, onze drager.  Vooral Bij Pasang valt het me op hoe gepassioneerd hij blijft, na zovele trekkings, van de machtige bergen. Passie en respect voor de reuzen, Hoe hij op de top even “zijn” moment moest hebben. Knap!
Na een halfuur douchen en oplapwerk in het hotel, gaan lunchen. Een mega lap vlees met lokale frieten, want na 6 dagen vleesloos trekken is dat waar je lichaam naar hunkert. Eigenlijk 3 dingen: vlees, nen douche en nen deftige pot om te ...
Nu nog één ding om weer helemaal de oude te zijn, op enkele kilo’s lichaamsgewicht na: naar de “barber shop”. Heel primitief kotteke, maar ik krijg me daar een behandeling man. Tondeuse is op 2 minuten rond, maar dan volgen een hoofd, nek, rug, arm en handmassage, gevolgd door een gelaatsverzorging om u tegen te zeggen. Het aantal lagen zalfkes en lotions dat die kerel op mijn tronie heeft gesmeerd deed me terugdenken aan ons bomma zaliger, toen ze hare crème au beurre aan het opbouwen was. Het resultaat was hetzelfde; onweerstaanbaar. Ik duik dus met alle zelfvertrouwen de avond in. Pokhara op zijn best want het is vrijdagavond, de uitgaansavond, immers zaterdag is de enige vrije dag van de Nepalezen. Diner beperkt zich tot een slaatje met lokale feta, dessert en 1300 ml gerstenat, oftewel 2 Everestpils. Ik was immers nog stuffed van deze middag. Ik sluit af met een “after trekking” cocktail. Ga eens goed slapen.