Argentina March 1-2020

Zondagmorgen 1 maart, wachten op ons transport naar de Perito Moreno gletsjer. Gisteren snelle en aangename vlucht naar El Calafate, waar het verdomme 29 graden is met een strakblauwe hemel. Ni op gerekend en veel te warm naar mijn goesting, ik word er zowaar lui van. Die van ons checkt in in de hostel en vraagt me hoeveel nachten we hier blijven. Twee zeg ik. Ok zegt ze, tot de 31ste dus. Ik vraag me onmiddellijk een touw, maak een strop, maar vind jammer genoeg geen boom. Ik bestel me dan maar een liter gerstenat.  Wat heeft me in mijn jonge jaren toch ooit bezield.....  El Calafate is een toeristische straat, zeer aangenaam gelegen in een maanlandschap lijkt wel. Gelegen aan het grote Lago Argentino, gigantisch meer waar niks op gebeurt. Bizar, want met de immer strakke wind zou ik hier meteen een kite-, surf- en zeilschool openen. In de verte zie je de besneeuwde bergen en gletsjers, maar hier is het kurkdroog. Wel een gezellig plaatske, toegegeven.

Nu aan het ontbijt. Ze komen ons oppikken om 7u45, ganse dag naar de Perito dus. Moet blijkbaar indrukwekkend zijn.

Fantastisch, niet anders te omschrijven. De Perito Moreno Glacier moet je ooit eens gezien hebben, die ijsmassa die naar beneden komt tussen  2 groene bergen. Op de achtergrond heb je dan 2 besneeuwde pieken van tegen de 3000 meter hoog.

Het gekraak, of eerder de explosie, als er een massief stuk ijs van de witte muur afbreekt lijkt wel op het geknal van vuurwerk. Knap om te zien. En hij is niet alleen met de boot van dichtbij te bewonderen. Op de balkons kan je hem ook haast aanraken. Neem wel een frakske mee, want geeft wel een koel temperatuurtje af.

De gletsjer doet je bijna vergeten dat de natuur rondom het Lago Argentino ook wel wauw is. Zondermeer een leuke uitstap.