Nepal nov 2017

Onze laatste uren in Kathmandu. Nog wat rondwandelen in Thamel en straks richting airport. Tijd voor de gebruikelijke terugblik op onze trip. 
Naar Nepal kom je voor de natuur. Die is gewoonweg prachtig. Bergreuzen, laagvlaktes en jungle kan je nergens zo makkelijk combineren als hier. Wat betreft cultuur is het niet wat bijvoorbeeld India je kan geven, maar er blijft genoeg om je niet te vervelen. Nepal blijkt ook een evenwichtige mix van India met China. Je hebt Nepalezen die er uit zien als Indiërs, andere als Chinezen. Toch hebben ze iets wat je bij die twee anderen niet hebt en dat is een grote mate van tolerantie. Op alle vlak. Een zeer benijdenswaardige kwaliteit. Neem nu in het verkeer, als je je in België zo zou gedragen op de weg, we gingen met zijn allen massaal op de vuist. Hier niet, zelfs geen scheve blik. Maar dat komt volgens mij ook door een gebrek aan inzicht.  Ze weten met momenten niet beter en staan dan ook niet stil bij het feit dat alles zoveel makkelijker en efficiënter kan. Dat zit er gewoon niet in.
Los daarvan zou ik iedereen aanraden een keer een trekking in de Himalaya te maken. Bij momenten afzien, maar uiteindelijk zo “zen”! Ik heb het al eerder geschreven, zelfs de sherpa’s genieten keer op keer van hun bergen, schoon om zien.
De contacten met verschillende nationaliteiten blijft ontzettend chill. Samen een berg op, gezichten die je opnieuw tegenkomt, samen “overleven” in de lodges. Geweldig!
Zo waren er Annelies en Arthur uit Borgerhout, Claire uit De Provence, Marloes uit Amsterdam, Sam uit de UK, Jenny and husband, ook uit de UK, een Oostenrijks-Amerikaans koppel, wondende in Saudi Arabië, enz......! Dat geeft zulk een fantastische verhalen.
Waar velen me voor hadden gewaarschuwd maar uiteindelijk best meeviel, was de vuiligheid. Ok, Kathmandu is een vuile stad, maar zo heb je er duizenden in de wereld. De andere regio’s waren zeker ok. Pokhara bijvoorbeeld is geen vuile stad en ook Chitwan is geen probleem. Als je vergelijkt met een land als Indonesië is Nepal proper, zondermeer.
Wat mij wel echt problematisch lijkt is de luchtkwaliteit, en dan zeker in Kathmandu. “Dust City” zoals de Kathmandunezen (of hoe heten die gasten?) hun stad zelf noemen. Veel stof omwille van wegenwerken (aanleg van waterleiding door Italiaanse firma - ik heb nooit enig iemand aan al die werken gezien), nog meer stof omwille van het vele gestook van vuurtjes (om veelal te koken) en ontzettend veel vuiligheid van het verkeer (oud en rotversleten wagenpark, vooral trucks en bussen). Maar Kathmandu is geen stad die stinkt, zoals bv een Marrakech of Palermo, da’s wel opvallend.
Tot slot wil ik de geweldige Indira bedanken, die haar Himalayan Dream Team uitstekend weet te managen en die werkelijk elke minuut van je reis voor je klaar staat. Zij verdient werkelijk een dikke pluim!  Ik zou graag nog eens naar het Everest Base Camp trekken (wie van de kids heeft de moed?) en dan zal het beslist met het Dream Team zijn.