Beijing 01-03 nov

Nog 2 uur wachten in een Godverlaten Frankfurt dus zal ik maar aanzetten met m'n blog. Hoe ze al die grote vliegers hier gaan vullen lijkt me een raadsel want hier loopt of zit werkelijk geen kat. Misschien worden die straks allemaal en masse gedeporteerd vanuit de vertrekhal! Nu, ik heb ni te klagen want ze serveren hier overal ein Masz Bier, wat dus ne liter heerlijk gerstevocht is. Ben precies op skiverlof. Voor de rest is het hier binnen veel te warm. Buiten 6° maar binnen zeker 22. Veel te heet. Geld genoeg die Duitsers. Allé, straks inchecken en een klein 9 uur vliegen naar Beijing. Benieuwd hoe vreugdevol de Chinezen gaan zijn nu ze dubbel zoveel van bil kunnen met het nieuwe 2 kind beleid! Ik meld het jullie straks..... Maandag 2 november geland om 09u10. Alles gaat vlotjes en via een zalige snelweg naar ons hotelletje, in de Dongcheng Hutong, midden centrum Beijing. Vergelijk een Hutong met de souks in de Arabische landen, maar dan veel properder. Ook smalle straatjes en veel lokale winkeltjes en restaurantjes. Wreed authentiek allemaal. We gaan meteen op stap en omwille van het schitterende weer gaan we naar de witte pagode die in een park ligt. Valt meteen op hoe weinig Westerse toeristen je hier ziet, wat nadien overal zal blijken in Beijing. Zijn vooral de Chinezen zelf die hier als toerist zijn. Ondertussen ontdek ik het wereldvermaarde, niet te evenaren schaamteloze rochelen van de Chinezen, gevolgd door een fluim van een kaliber waar zelfs een Zeeuwse oester jaloers van wordt. Ik verzeker jullie, als je pas gegeten hebt is het behoorlijk werken om je maaginhoud niet verder dan je slokdarm te laten komen. Mensen toch!! Maar ik zeg meteen, de jeugd doet dat niet meer, meer nog, die zijn behoorlijk hip en stijlvol. Is trouwens mijn eerste indruk van Beijing, redelijk klasse. Vooral de dames lopen er hier zeer verzorgd bij. Hier zit geld, dat merk je. Namiddag wandelen we naar Tienanmen, wat een behoorlijk eind is. Dat plein is dus inderdaad wel groot. En overal militairen, mooi in de pas, naast je op straat, gedisciplineerd maar vriendelijk. Tot 's avonds nog wat wandelen in de leuke straatjes en dan naar hotel, stikkapot. Vanmorgen, dinsdag 3 november vroeg op en met de metro naar Tienanmen, voor het bezoek aan de verboden stad. Groot, zeer groot. Je bent daar de voormiddag zoet mee. Persoonlijk vind ik hier te weinig goeie geschiedenis aanhangen. Leven van die keizers leek me vrij saai. Zelfs relatief weinig oorlogjes gevoerd. Huismussen leken me het. Maar ja, als je in zulk een stulp woont hoef je niet dikwijls de deur uit. Geluncht in Wanfujing, dė winkelstraat van de stad, en nog verder de omgeving verkend. Het begint op te vallen dat de Chinezen echt wel met veel zijn, vooral in de metro, die we nemen om naar het Olympisch park te gaan. Alle treinen stampvol en nooit, maar dan ook nooit langer dan 2 minuten wachten..... Zalig!