Nepal 2+3 nov 2017

Wagen, metro, trein, vliegtuig, wachten, vliegtuig, wagen; boem hotel in Kathmandu! Vlot, op die 8 uren wachten in Doha na. De ganse nacht dus. Keidruk in Doha airport. We zijn dan maar in ēēn of andere lounge gekropen. 55 dollar, eten en drinken à volontē, en zelfs douchen, alles is voorzien. Dat deed deugd.
Nu aan het ontbijt in Kathmandu. Gisteren gaan dineren met Indira (by the way Hugo, ons Indira heeft ne foto van u op hare smartphone), Samir en Munu, onze drie Nepalese contacten in Kathmandu zeg maar. Zalige mensen. Kunnen stukske lachen. Ondertussen dus al veel te weten gekomen. Nu vertrekken om Kathmandu te verkennen, met de Samir.
16 uur, net terug van de citytrip. Verkeer draait hier vierkant, geen verkeerslichten, alles dient dus te worden geregeld door “traffic police”. Wat betreft smog en onleefbaarheid door uitlaatgassen is Kathmandu absoluut de ergste stad die ik ooit bezocht. Véééél erger dan Beijing bijvoorbeeld. Als er ergens een mondmasker verantwoord is, is het in Kathmandu! Zonder twijfel. Voor de rest heeft vooral de Hindutempel met ernaast de lijkverbranding indruk gemaakt. Ook de harmonie tussen de verschillende religies is typerend voor Nepal. En naast het alombekende “namaste” om je te begroeten, maakt het “have a good life” als afscheid nog meer indruk op me. Zalige mensen toch! En ook de apen zijn hier alleraardigst. Veel leuker dan hun agressieve soortgenoten in India.  Da waren echte klojo’s.
Nu opnieuw in Thamel. Kei leuke buurt. De toeristenbuurt zeg maar. Die van ons zo meteen naar een voorbereidende massage voor de trekking. Dan heb ik eindelijk wat tijd alleen met mijn Everest. Één van de laatste trouwens want morgen is het gedaan met alcohol. Om 10 uur een vlucht, van 25 minuten maar, naar Pokhara om overmorgen aan onze 6 daagse trekking te beginnen. Onze Nepalese gids hebben we zonet ontmoet. Vriendelijke kerel, maar ‘t ziet er wel ne rappe uit. Da belooft weeral!