India Ladakh July 2023-2

Lekker op tijd deze morgen in Antwerpen Centraal voor onze Thalys om 07u30 richting Amsterdam airport. Trein is 100% stipt, een verlof kan niet beter starten. Geen reden om een zaag te spannen deze keer.

Helaas, driewerf helaas. Ik erger me dood dat er niet wordt aangegeven op het perron waar exact jouw wagon zal halthouden, iets wat in andere landen, in onze ogen nog steeds onderontwikkeld gezien de massale ontwikkelingshulp die we rijkelijk in hun richting laten vloeien, standaard is. Ik moet in wagon 17 zijn, als dat gevaarte dan stopt met rijtuig 10 voor je neus heb je nog wel even te hollen, in een drukte van jewelste, want iedereen lijkt met hetzelfde probleem te kampen. Op de trein zijn de seats gereserveerd, wij hadden 23 en 24. Nergens staat echter aangegeven welke kant je op moet eenmaal op de trein.  Links of rechts, Joost zal het weten. Ik laat de bagage even achter en ga op verkennning. Verloren moeite, geen seats met dergelijke nummers te vinden. Dus wachten op de kaartjesknipper, QR-code scanner noemen ze die vandaag. En jawel, hij kan me helpen, seats 23 en 24 bevinden zich niet in rijtuig 17 zoals aangegeven op je tickets maar wel in rijtuig 16. Ik vraag hoe het komt dat mijn ticket dan 17 zegt, maar hij vertelt me doodleuk dat dit altijd zo is, dit is geen vergissing.  Ik vraag aan die van ons om even met het voorhanden zijnde brandblusapparaat op mijn schedel te rammen om te kijken of ik wel wakker ben.  Ik was dus wakker en troostte me met de gedachte dat ik voor vandaag wel het ergste had gehad.

Helaas, opnieuw driewerf helaas.  Onze vrienden op Schiphol slagen erin een nooit geziene inefficiëntie tentoon te spreiden bij het inchecken. Ontzettend lang aanschuiven omwille van een summum aan onkunde. Is het eindelijk aan mij, gooi mijn bagage op de band, zegt die nichterige import-Nederlander doodleuk dat mijn bagage te veel weegt. 32 kg in plaats van de toegelaten 23 kg. Ik blijf kalm en zeg hem vriendelijk dat mijn bagage net iets meer zal wegen dan 15 kg. Niet waar zegt ie, kijk maar op het schermpje. Ik zeg hem dat het zou kunnen helpen als hij de bagage van de vorige ingecheckte passagier eerst zou laten doorschuiven.  Het schermpje flikkert; 15,3 kg. Ik ben me onmiddellijk gaan platzuipen van ellende. De wereld op zijn best, met als motto “ half goed is ook al goed”.

Ik hoor jullie terug in Delhi.