Argentina, March 7-2020

Gisterenavond storm opgestoken. Veel regen en zeeeer veel wind. Geweldig schouwspel vanuit mijn bed met zicht op dorp en bergen. Deze morgen nog van ‘t zelfde, dus hike moeten verplaatsen naar morgen. Niet verantwoord nu uren de bergen in trekken horen we hier.

We rijden met met mijnen Nissan “Hummer” March naar Lago Desierto, nog 37 km doorrijden vanuit Chalten tot op de Chileense grens. Geen kilometer asfalt meer maar verharde weg, met veel keien, rotsen, putten en water. Over de afstand doen we 1uur 3 kwart. De moeite. Aangekomen aan het meer, smaragdgroen, net als de tientallen bergrivieren die je onderweg tegenkomt, beslissen we een trail te lopen naar de Huemul gletsjer, maar een klein uur, maar wel recht naar boven. Je krijgt een trail waar je alleen maar van kan dromen. Natuur op zijn puurst, helemaal alleen. Zicht aan de voet van de gletsjer is fenomenaal. Man, die Argentijnen hebben een prachtig land, ni te geloven. Op foto kan je dat niet weergeven. Hier moet je zelf staan. Terug van de trail ons lunchke verorberd aan de Lago Desiertos en teruggereden. Bijna 16u en nu pas aan mijn eerste liter bier. Oppassen dat ik geen watje word. 

Morgen gaan we dan  hiken naar Laguna Torre, ze geven dan beter weer. Maar eerst vanavond nog eens ne goeie parilla achter de kiezen steken, want de Argentijnen blijven meesters in het grillen van vlees op de bbq.