Bangkok - Chiang Mai

Weer een zeer hete dag, een overgangsdag in Bangkok, alvorens noordwaarts te trekken. Met een gids het Koninklijk Paleis bezocht, qua onderhoud en oog voor detail van het mooiste wat we ooit hebben gezien. Thai hebben dan ook veel ontzag voor hun koning. Dat merk je elke dag om stipt 08u 's morgens en om 18u 's avonds. Dan staat plots iedereen stil en rechtop omdat overal het volkslied weerklinkt. Ik vind dit enerzijds beklijvend anderzijds onwennig. Je bent dat als Westerling niet gewend. Het heeft iets communistisch, alhoewel Thailand dat nooit is geweest. 
Voor de rest vind ik de kunst en architectuur van de Thai, ondanks oog voor afwerking, naar kitsch neigen. Veel glitter en zo, en dat is niet echt mijn ding. 
Gaan lunchen aan het water, waar een ware armada aan toeristenbootjes slag leveren voor een aanlegplaats om een volgende lading Chinezen op te pikken. Deze week van het Nieuwjaar, de Songkran, word je dus niet alleen zeiknat gespoten maar ook nog eens overladen met horden van duizenden Chinezen. Er zijn leukere wezens op deze aardkloot! 
Namiddag aan het zwembad want te heet om in de stad te lopen en nu aan het bloggen op de trein, gelukkig first class, dan heb je privacy. Alhoewel het hier een pak beter is dan in Vietnam. Vriendelijk en proper zijn de Thai wel, en vergeleken met Chinezen eten ze als ware English Lords! Want ook van die zitten er op de trein! 
Apart nachtje op de trein achter de rug. De eerste uren kan je niet slapen omdat je dooreen wordt geschud van het slingeren van de wagon, maar eens de trein snelheid moet minderen, ongeveer 3 uur buiten Bangkok tot in Chiang Mai is het zalig dutten. Zeer goed bedje op de trein, breed en lang met verse propere lakens. Alleen de airco staat zeer koud en is niet zelf te regelen. Onder het deken blijven dus. Eens de zon op glijdt een mooie natuur je door het raam voorbij. Het heeft wel iets. 
Halftien zijn we in Chiang Mai. Zonder twijfel de gevaarlijkste stad waar we ooit zijn geweest. Op deze laatste dag van Songkran loopt iedereen, Thai of toerist, man of vrouw, jong of oud hier gewapend rond. Met tuig indrukwekkender dan de ons bekende Kalasjnikovs. Iedereen heeft hier zijn waterwapentuig. Tuig van Hello Kitty tot Nijntje, van handrevolver tot waterwerper met rugtank, alles hebben ze hier. Op deze dag wordt elke volwassene opnieuw kind. Iedereen op straat wordt zeiknat gespoten, ware veldslagen vinden plaats in elke straat van de stad. Een ware guerrilla! Op straat tot binnen in café's en restaurants. Er zit niets anders op dan ook een wapen aan te schaffen en mee ten strijde te trekken. Helemaal mijn ding. In den beginne gebruik ik handig die van ons als schild, maar al snel blijkt deze niet mobiel genoeg en moet ik alleen verder. Rambo in Chiang Mai. I love it. Dit is ongetwijfeld de meest amusante, spontane en genietbare nieuwjaar die ik ooit heb meegemaakt. Ik geef zelden tips, maar als je één ding in je leven moet gedaan hebben, is het de laatste dag van Songkran in Chiang Mai. Fun tot de oneindige macht. 
Dit had onze gids in Bangkok ons reeds toevertrouwd en ook de treinconducteur had ons er uitvoerig over verteld. Ze hebben geen van beiden gelogen.
Nu even naar de briefing voor onze jungletocht morgen. Wat kan deze dag nog overtreffen?